Αγαπητή κ. Ιορδανίδου:
Απευθύνω την επιστολή αυτή προς εσάς διότι έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως είστε η εντολέας του κ. Βασίλη Σωτηρόπουλου όσον αφορά την διένεξη που οδήγησε στην απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με αριθμό 16790/2009. Την απόφαση αυτή δημοσίευσε ο κ. Σωτηρόπουλος στο διαδίκτυο και την παρουσίασε μέσα από τα σχόλια στο ιστολόγιο Greek University Reform που επιμελείται ο Θέμης Λαζαρίδης.
Δυστυχώς, για σας, παρουσιάζοντας την απόφαση του δικαστηρίου ο κ. Σωτηρόπουλος αμέλησε να ανωνυμοποιήσει πλήρως το κείμενο. Έτσι στην πρώτη παρουσίαση της απόφασης από τον κ. Σωτηρόπουλο, αναφερόταν σαφώς το ονοματεπώνυμό σας. Το σφάλμα αυτό επισημάνθηκε στον κ. Σωτηρόπουλο από άλλους σχολιαστές του ιστολογίου. Ο κ. Σωτηρόπουλος στη συνέχεια απομάκρυσε όλες τις αναφορές στο όνομά σας από το το αντίγραφο της απόφασης και την ξαναπαρουσίασε στο διαδίκτυο.
Δυστυχώς, και πάλι για σας, ο κ. Σωτηρόπουλος άφησε στο κείμενο στοιχεία και πληροφορίες τα οποία αποκαλύπτουν, σχεδόν μετά βεβαιότητας, την ταυτότητα της αιτούσης υπέρ της οποίας εκδόθηκε η απόφαση. Συγκεκριμένα, ο κ. Σωτηρόπουλος διατήρησε στο ακέραιο τις εξής πληροφορίες στο αντίγραφο της απόφασης που δημοσίευσε στο διαδίκτυο.
- Η απόφαση αναφέρεται σε δημοσιεύματα στο facebook από χρήστη με το ψευδώνυμο «Petros Petrakis».
- Η απόφαση αναφέρεται σε εργασία της αιτούσας με τίτλο «Greek Media and the [P]olitics of Globalization», κ.α.
Απλή αναζήτηση στο google για την παραπάνω εργασία παραπέμπει στην παρουσίαση που κάνατε στο Harvard το Νοέμβριο του 2003. Το ίδιο απλές αναζητήσεις στο google για τους όρους «Petros Petrakis, Παναγιωταρέα, facebook, κτλ» οδηγούν σε διάφορες σελίδες όπου εμφανίζεται το ονοματεπώνυμό σας.
Εκ του αποτελεσμάτος, ο κ. Σωτηρόπουλος δεν προστάτεψε την ταυτότητά σας. Είτε από αμέλεια, είτε από άγνοια, είτε από δόλο, είτε από λόγους που ο ίδιος μόνο γνωρίζει, δημοσίευσε στο διαδίκτυο πληροφορίες οι οποίες έδειχναν εσάς ως τη διάδικο στην απόφαση 16790. Δεδομένου πως ο κ. Σωτηρόπουλος διατηρεί εδώ και χρόνια έντονη παρουσία στο διαδίκτυο και στον δημόσιο βίο της χώρας ως νομικός με ειδική αντίληψη περί θεμάτων διαδικτύου και ψηφιακής τεχνολογίας, δεν πιστεύω πως σας εξέθεσε από άγνοια. Ο κ. Σωτηρόπουλος θα έπρεπε να γνωρίζει για τις δυνατότητες του διαδικτύου σήμερα και συγκεκριμένα για τα αποταμιευμένα αντίγραφα ιστοσελίδων που διατηρούνται από το google και άλλους παρόχους.
Η απόφαση 16790/2009 αφορά τη διένεξή σας μεταξυ του ανθυποψηφίου σας με το ψευδώνυμο Πέτρος Πετράκης. Η απόφαση αυτή απαγορεύει στον Πέτρο Πετράκη την παραπέρα αναδημοσίευση δυο συγκεκριμένων εγγράφων από το φάκελο της υποψηφιότητάς σας για μια θέση ΔΕΠ στο ΑΠΘ.
Χρησιμοποιώντας την απόφαση αυτή ο κ. Σωτηρόπουλος πέτυχε στις 13 Ιουνίου 2009 την αναστολή λειτουργίας του ιστολογίου Greek University Reform. Το ιστολόγιο αυτό είχε φιλοξενήσει, από το 2008, μια συζήτηση σχετικά με τις καταγγελίες Πετράκη για την υποψηφιότητά σας.
Το ιστολόγιο Greek University Reform υποστηρίζεται από πάροχο με έδρα την California των ΗΠΑ. Βρίσκεται δηλαδή εκτός δικαιοδοσίας των Ελληνικων δικαστηρίων. Επιπλέον, το παραπάνω ιστολόγιο δεν αποτελεί αντικείμενο της απόφασης 16790/2009. Παρόλα αυτά ο κ. Σωτηρόπουλος κατάφερε να πείσει την εταιρεία wordpress.com να λάβει δραστικά μέτρα κατά του ιστολογίου.
Αμέσως μόλις ανεστάλει η λειτουργία του Greek University Reform ο κ. Σωτηρόπουλος διεμήνυσε, μέσω του twitter «[ν]α τι παθαίνει όποιος μου βγάζει γλώσσα». Εξηγώντας σε διάφορες συζητήσεις που ακολούθησαν πως ενήργησε με βάση δική σας εντολή.
Η λογική της υποτιθέμενης εντολής σας προς τον κ. Σωτηρόπουλο μου διαφεύγει. Του δώσατε εντολή να ζητήσει μέτρα κατά ενός ιστολογίου το οποίο δεν έχει καμιά σχέση με την δικαστική απόφαση 16790/2009; Γνωρίζετε το περιεχόμενο της επικοινωνίας μεταξύ του κ. Σωτηρόπουλου και της wordpress.com;
Η κίνηση του κ. Σωτηρόπουλου, η αλλαζονία του στη συνέχεια, και η αναιδής τοποθέτησή του στις αντιδράσεις δεκάδων ατόμων, δημιούργησαν μια πολύ άσχημη εικόνα το Σαββατοκύριακο 13-14 Ιουνίου. Η συζήτηση για την υπόθεση Ιορδανίδου-Πετράκη επεκτάθηκε στο διαδίκτυο. Ως αποτέλεσμα των χειρισμών του κ. Σωτηρόπουλου, σήμερα το google έχει περισσότερες αναφορές στην περιπέτειά σας στο ΑΠΘ απ’ ότι στις αρχές Ιουνίου.
Αναζητώντας την Σοφία Ιορδανίδου στο διαδίκτυο στις αρχές Ιουνίου, κάποιος έβρισκε πληροφορίες για τη συγγραφέα-δημοσιογράφο και το έργο της. Σήμερα, χάρι στις ενέργειες του κ. Σωτηρόπουλου, βρίσκει κανείς πληροφορίες για την υποψήφια ΔΕΠ στο ΑΠΘ της οποίας ο φάκελος ήγειρε αμφιβολίες για τα προσόντα της.
Κερδισμένος από την υπόθεση αυτή βγαίνει ο κ. Σωτηρόπουλος. Χαμένη από την υπόθεση αυτή βγαίνετε εσείς.
Η επιστολή Πετράκη ήταν εμπαθής και δεν θα έπρεπε ούτε να προβληθεί τόσο όσο προβλήθηκε ούτε και να συζητηθεί στο Greek University Reform. Λαϊκά δικαστήρια δεν στήνονται και μάλιστα από blog που επαγγέλεται μεταρρύθμιση. Διαμαρτυρήθηκα (δυστυχώς, χλιαρά) στις 29 Οκτωβρίου 2009.
Το κλείσιμο, έστω και προσωρινό, ενός ιστολογίου όμως δεν συμψηφίζεται με μια ad hominem επίθεση εναντίον σας. Οι ενέργειες του κ. Σωτηρόπουλου, είτε έγιναν κατ’ εντολή σας είτε με δική του πρωτοβουλία, σας εξέθεσαν ανεπανόρθωτα. Μπορεί η επιστολή Πετράκη να μην εμφανίζεται πλέον στο ιστολόγιο Greek University Reform αλλά παραμένει δημοσιευμένη στο press-gr και συντηρείται αποταμιευμένη σε δεκάδες αντίγραφα στο διαδίκτυο.
Λυπάμαι για την προσωπική περιπέτεια στην οποία μπήκατε. Λυπάμαι, όμως περισσότερο, για τις συνέπειες που είχαν οι αποφάσεις του κ. Σωτηρόπουλου ο οποίος ενεργώντας για λογαριασμό σας σας έφερε σε μια ακόμη δυσχερέστερη θέση.
__________________________________
UPDATE από τον λ:ηρ και σχόλια αναγνωστών
Το κείμενο έχει αποσυρθεί, προσωρινά, ως χειρονομία καλής θέλησης προς τον Βασίλη Σωτηρόπουλο ο οποίος εξέφρασε προβληματισμούς σχετικά με την ακρίβεια κάποιων ισχυρισμών που περιέχονται στο κείμενο.
Σας άρεσε; Κάντε κλικ στη μελισσούλα!... 
Και ο λόγος της επιστολής είναι;
Το κείμενο είναι πάρα πολύ καλό και (ευτυχώς) εκθέτει δημόσια τον δικηγόρο. Το “ευτυχώς” κολλάει στο ότι θα παραμείνει on line για πάντα και όλοι μπορούν να γνωρίσουν τον τρόπο εργασίας του ανθρώπου που ευαγγελίζεται νόμο, τάξη και ηθική.
Είναι λυπηρό ότι το κατεβάσατε… Ελπίζω να διορθωθούν οι ανακρίβειες του και να αναδημοσιευτεί.
Σημ. το διάβασα σε aggregator που το είχε cache-άρει.
Κράχτη διέγραψα ένα κοσμητικό επίθετο που επιφύλαξες για τον δικηγόρο.
Όσον αφορά το κείμενο, θα διαβιβάσω το αίτημα του Βασίλη Σωτηρόπουλου στη νομική υπηρεσία του πανεπιστημίου μου. Αν με καλύψουν, όπως ελπίζω, θα επαναφέρω το κείμενο το οποία θα αποτελεί αυτό που λεν εδώ: factual and verifiable statement about public figures.
Αν στη συνέχεια ο Βασίλης καταφέρει να ακυρώσει το Σύνταγμα των ΗΠΑ (έστω και με ασφαλιστικά μέτρα) εγώ πρώτος θα του βγάλω το καπέλο.
Να κάνω μια ρητορική ερώτηση. Το θέμα αυτό το εξαντλήσαμε. Εφοσον η Κα Ιορδανίδου επιθυμεί να αφεθεί στην ησυχία της, ίσως πρέπει να την αφήσουμε. Δινουμε περισσότερη αξία στον Σωτηρόπουλο απ’οσο έχει. Δεν ειναι καλυτερα ετσι;
Αρχικελευστή: ίσως. Αλλά για μένα είναι ζήτημα ηθικής και συνείδησης. Αν ο Β. Σωτηρόπουλος πιστεύει πως μπορεί να ερμηνεύει τα όρια του ελεύθερου στοχασμού και της ελευθερίας λόγου, τότε ας δούμε μια και καλή ποιά είναι αυτά τα όρια. Έχω και τα χρήματα, και την υπομονή, και τον χρόνο, και τη διάθεση, και το ενδιαφέρον για τη μάχη αυτή.
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε συνέβησαν κάποια γεγονότα. Αυτά είχαν συγκεκριμένα αποτελέσματα και προκλήθηκαν από συγκεκριμένα άτομα. Έχω δικαίωμα να καταγράψω τα γεγονότα και να τα αποδώσω στα άτομα που τα προκάλεσαν. Δημόσιο πρόσωπο είναι και ο Βασίλης Σωτηρόπουλος και η Σοφία Ιορδανίδου και ο Θέμης Λαζαρίδης (και εγώ).
Θυμίζω, τέλος, πως δεν είμαι άσχετος με το GUR. Είμαι έργω συνιδρυτής του ιστολογίου και διετέλεσα πρώτος του διαχειριστής. Δεν διεκδικώ απολύτως καμιά αναγνώριση: το ιστολόγιο είναι προσπάθεια και καρπός του Θέμη στον οποίο ανήκει κάθε έπαινος (και κάθε κριτική) για τη δουλειά που κάνει. Αλλά η σχέση μου με το GUR δεν είναι τυχαία.
Θα σας ξανακάνω την ερώτηση γιατί πραγματικά είναι απορία μου. Ποιός ο λόγος της συγκεκριμένης επιστολής; Εάν σκοπεύεται να αγνοήσετε την ερώτηση μου θα σας παρακαλούσα να διαγράψετε τα σχόλια μου και δεν σκοπεύω να σας ξαναενοχλήσω γράφοντας στο blog σας. Το να μιλάω σε τοίχους δεν είναι ένα από τα ενδιαφέροντα μου.
Σερβιτόρε, ο λόγος της επιστολής είναι: επειδή ο Βασίλης Σωτηρόπουλος πιστεύει πως μπορεί να ερμηνεύει τα όρια του ελεύθερου στοχασμού και της ελευθερίας λόγου, τότε ας δούμε μια και καλή ποιά είναι αυτά τα όρια.
Στο βιογραφικό της στην ιστοσελίδα του ΑΠΘ η κα Ιορδανίδου αναφέρει ορισμένα πράγματα τα οποία σχολιάζω:
1. Το Queens College ΔΕΝ διαθέτει μεταπτυχιακό πρόγραμμα Συγκριτικής Λογοτεχνίας. Εάν επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του (google it) θα δείτε ότι το τμήμα συγκριτικής λογοτεχνίας δεν έχει μεταπτυχιακό πρόγραμμα.
Δεν γνωρίζω εάν διέθετε τέτοιο πρόγραμμα όταν ήταν φοιτήτρια εκεί η κα Ιορδανίδου, προ αρκετών ετών. Πάντως σήμερα τέτοιο πρόγραμμα δεν υπάρχει.
Άρα, δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει το αναφερόμενο στο βιογραφικό της “ολοκλήρωσε τον κύκλο του διδακτορικού της στο ίδιο Πανεπιστήμιο”.
2. Αναφέρει επίσης ότι ήταν διαπιστευμένη ανταποκρίτρια στον Λευκό Οίκο. Δεν γράφει για λογαριασμό ποιού ΜΜΕ. Και για τι χρονικό διάστημα. Η παρακολούθηση μιας συνέντευξης τύπου του εκπροσώπου του Λ.Ο. για ένα συγκεκριμένο θέμα (π.χ. Μακεδονικό) με άδεια δύο ωρών δεν σε κάνει “διαπιστευμένο ανταποκριτή” στον Λευκό Οίκο.
3. Η απασχόληση στην Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής είναι πλήρης απασχόληση. Πως γίνεται να σπουδάζεις στη Νέα Υόρκη και να είσαι εκφωνητής σε καθημερινό ραδιοφωνικό πρόγραμμα που παράγεται και μεταδίδεται 24 μίλια από το Πανεπιστήμιο που φοιτάς;
Ελπίζω να υπάρχουν καλές εξηγήσεις για τα παραπάνω.
240 miles, not 24, of course. Sorry.
Ελα, βρε Λεωνίδα.. γιατί το έκανες αυτό; Δεν πρόλαβα να διαβάσω το ποστ..
(αλλίμονο, άρχισαν τα όργανα να παίζουν αποσιωπητήρια)
A crash cource on web caching:
Αν στο google γράψεις cache:some_url.com/bablah/somepage θα σου βγάλει την τελευταία καταχώρηση της σελίδας στα google caches (που όμως κάποια στιγμή θα ενημερωθεί με την τελευταία έκδοση της σελίδας). Επίσης κάποιοι aggregators αποθηκεύουν τα πλήρη blog posts αν το έχει επιτρέψει ο συγγραφέας. Τέλος, υπάρχουν και τρίτες υπηρεσίες που έχουν σαν σκοπό τους να παίρνουν daily snapsots του web, όχι εξαντλητικά βέβαια (π.χ. http://www.archive.org)
Λεωνίδα, συγγνώμη για το σχόλιο (10)
Ετρεξα βιαστικα το ποστ και δεν διαβασα το σχόλιό σου (3).. αφηρημαδα ρημαδα ρημαδα…
Εννοείται ότι σου βγάζω το καπέλο για το σχόλιο αυτό.:)
Να υποθέσω πως, παράλληλα, προσπαθείτε να εξηγήσετε και στον κύριο Λαζαρίδη (έστω όχι δημόσια, αν και γιατί όχι;) γιατί δεν θα έπρεπε να είχε κάνει την περί ης ο λόγος (ανα)δημοσίευση στο ιστολόγιό του; Διότι μπορεί να θεωρείτε τη δική σας αντίδραση χλιαρή, αλλά υπήρχαν άλλοι που αντέδρασαν έντονα τότε (χωρίς φυσικά να αλλάξει τίποτα). Εξάλλου, ακόμη και σήμερα, ο κύριος Λαζαρίδης θεωρεί πως σωστά έπραξε — διατηρώντας μία εμμονή που μάλλον δεν συνάδει με τους σκοπούς τους οποίους υποτίθεται πως υπηρετεί…
Η θέση μου όσον αφορά τη δημοσίευση της επιστολής Πετράκη στο GUR είναι δεδομένη και δημοσιευμένη. Διαφώνησα και διαφωνώ με τον Θέμη στο ζήτημα αυτό. Απο ‘κει και πέρα δεν γνωρίζω τι ακριβώς (ή πώς ακριβώς) θα έπρεπε να εξηγήσω, δημοσίως ή ιδιωτικώς και σε ποιόν.
Μα προφανώς η θέση σας είναι δεδομένη και δημοσιευμένη, εξ ου και η *υπόθεση* την οποία έκανα, κατ’ επέκτασην αυτής της θέσης σας.
Θεωρώντας λοιπόν, όπως γράψατε, πως η σχέση σας με το GURF δεν είναι τυχαία και το GURF είναι το ζητούμενο και εκ των αντικειμένων αυτής της ιστορίας, θα υπέθετα πως θα καταβάλατε ιδιαίτερη προσπάθεια να εξηγήσετε τη θέση σας αυτή (που δεν είναι μόνο δική σας) στο διαχειριστή του GURF.
Πέραν αυτών, θεωρώ περιττό να αναφέρω πως το τι κάνετε ή τι ‘θα έπρεπε’ να κάνετε επαφίεται αποκλειστικά στη δική σας κρίση και μόνο. Από την πλευρά μου, ένα υποθετικό ερώτημα έθεσα και μόνο και δώσατε την απάντηση που θεωρήσατε καλύτερη. Ευχαριστώ και επανέρχομαι στη σιωπή μου.